یک عمر،

تکیه گاهم لوکیشن هایی با دیوارهای متحرک بود و زمین  ِ زیر  ِ پایم

نهنگی خفته که جزیره اش می پنداشتم !

تقصیر  ِ من نیست اگر دوستی ات را به دندان  ِ مقیاس

محک می زنم
 
بر من خرده نگیر ؛

زاده ی اعتمادم

بزرگ شده ی هراس . .
تکیه گاهم لوکیشن هایی با دیوارهای متحرک بود و زمین  ِ زیر  ِ پایم

نهنگی خفته که جزیره اش می پنداشتم !

تقصیر  ِ من نیست اگر دوستی ات را به دندان  ِ مقیاس

محک می زنم
 
بر من خرده نگیر ؛

زاده ی اعتمادم

بزرگ شده ی هراس . .

سلام  حال همه ی

ما خوب است. ملالی نیست

جز گم شدن گاه به گاه خیالی دور که

مردم به آن شادمانی بی سبب  می گویند 

با این همه عمری اگر باقی بود طوری از کنار

زندگی می گذرم که نه زانوی آهویی بی جفت بلرزد و نه این دل ناماندگار بی در مان.

تا یادم نرفته است  بنویسم حوالی

خواب های ما سال پر بارانی بود می دانم

حیاط ان جا پر از هوای تازه ی باز نیامدن است

اما تو حداقل  حتی یک لحظه  گاهی هرز گاهی ببین

انعکاس تبسم رویا شبیه شمایل شقایق نیست ؟ 

راستی خبرت بدهم خواب دیدم خانه ای 

 خریده ام   بی پنجره   بی در   بی دیوا ر.

بی  پرده  بگویمت چیزی نمانده  است

من چهل ساله خواهم شد. فردا را به فال نیک خواهم گرفت.

یادت میاید رفته بودی خبر از آرامش آسمان بیاوری ؟

نامه ام باید کوتاه باشد  ساده باشد 

بی حرفی ازابهام و آینه . از نو برایت مینویسم ...

حال همه ی ما خوب است اما تو باور نکن !!!